Stary Las

Miyo

- Ja... Ja uwielbiam zwierzaki, są taki fajne, taki... No fajne! - powiedziała, nie mogła znaleźć słów żeby powiedzieć to co chciała, albo poprostu takich jeszcze nie znała. Chwyciła miśka za uszy, i go pogłaskała.

Kagami

-Raczej nie dziwna jest taka Twoja odpowiedź. - Powiedziała do Arge jak słyszała. - Każdego zdanie zależy od jego pozycji czy może... rasy. - Powiedziała z cwaniackim wyrazem twarzy. Była ciekawa co ta istota na to odpowie. Podeszła do małej Miyo i położyła jej ręce na ramionach. Nie znała jej ale może zrobi jakiś teścik nieznajomej? Ale czy musi ? Nie... Raczej nie.

Arge

-Ja najbardziej lubię łowców. Nie boją się prawie niczego. Dla przeżycia stoczą każdą walkę. Są mądre, bardzo mądre i silne, mało kto je przewyższa. - Powiedziała nieco zamyślona. Roślinożercy tylko się kryją, łowcy atakują i wszystko jest na swoim miejscu. Nikogo nie jest za dużo.

Soebi Gaabano-Silence

Przyszła powolnym krokiem. Głód nękał ją od pewnego czasu. Ruszyła za zapachem sarny. Nim się obejrzała, widziała ją na małej polanie. Kłapnęła zębami i ruszyła za nią. Prędkość i zręczne zatopienie zębów w karku bardzo przyczyniły się do pozytywnego efektu. Zarzuciła sarnę na plecy i położyła na skraju polany. Zebrała chrust i z mozołem rozpaliła ognisko. Iskry leciały na drewno, ale było ono mokre, co utrudniło zadanie. W końcu zapłonęło. Shinra przebiła mięso kijem i uniosła nad ogniskiem. Gdy było gotowe, zjadła sarnę. Zaspokoiwszy głód poszła do Kagami i reszty. Wylądowała na drzewie i schowała skrzydła.

Arge

Spojrzała na nowo przybyłą. Widziała ją pierwszy raz.
- Dzień dobry, jestem Arge. - Powiedziała do niej najgrzeczniej jak umiała. W końcu od niedawna była w tej krainie.

Victoria

Westchnęła tylko i się położyła patrząc w górę. Zaraz może się zacząć huśtawka nastrojów. Dużo nie brakuje. Nabrała powietrza i wypuściła spokojnie. odwróciła głowę w stronę kolejnej przybyłej osoby.

Kagami

Kagami spojrzała na Shinrę i kiwnęła jej głową. "Nie to nie." Pomyślała. - Żegnam. - Powiedziała tylko i klasnęła w dłonie. Nagle dziewczynę przykrył czarny dym, który zaczął się przemieszczać. Na dawnym miejscu Kag już nie było, zniknęła... Tak samo jak dym gdzieś między drzewami.

z.t

Soebi Gaabano-Silence

- Ave. - Rzuciła nie patrząc na ową, żałosną osóbkę, która śmiała zakłócić jej spokój. W ustach wciąż czuła posmak pieczonego mięsa.
W oddali zagrzmiało i rozniósł się głuchy trzask. Burze dawały się we znaki. Wiatr, pioruny i deszcze. Nieznośne elementy pogody, które niszczą razem lasy i drzewa. Ciekawe jak trzyma się jej chatka. Nie przejmując się tym zamknęła oczy i milczała długo.
- Cześć Kagami. - Powiedziała nie patrząc na nią. - Co robisz w tym... ciekawym miejscu. - Dodała zastanawiając się nad określeniem tłocznego lasu. Widząc ją odchodzącą poleciała do siebie. Nudno tu było.

Miyo

Dziewczynce zaczęło się już nudzić, zauważyła że Kagami już zdążyła się ulotnić [xD]. Miyo wstała otrzepała spódniczkę trochę i się uśmiechnęła do wszystkich. I nagle dziewczynka zaczęła się rozpadać na płatki kwiata wiśni, które zostały zabrane przez wiatr.

z.t.

Arge

Arge widząc, że wszyscy sobie gdzieś idą, odeszła z tego miejsca. Nie chciała sama tutaj tkwić. Musiała znaleźć inne miejsce do rozmów. Miejsce, gdzie będzie spokój.

Alan · Gość

Przyszedł spokojnie w to miejsce. Nie było mu zimno. Zawsze nie zważał bardzo na temperaturę, bo jej praktycznie nie czuł. Podszedł do pobliskiego drzewa (co było dziwne, bo tu było pełno drzew) i oparł się o nie pniem. Zamknął oczy i zamyślił się.

Kagami

Nagle niedaleko jednego ze starych, powalonych drzew pojawiła się czarna niczym smoła mgła. Gdy zawiał wiatr powiał ją lekko ze sobą, a na jej miejscu pozostała młoda dziewczyna o kasztanowych włosach. Stała oparta jedną ręką o drzewo obok z zamkniętymi oczami. Otworzyła je i rozejrzała się dookoła. Już tu była i zniknęła dokładnie z tego miejsca... Dalszy ciąg poszukiwań? Można dalej go zacząć.

Alan · Gość

Podniósł wzrok na Wampirzycę. Była piękna...
- Witaj. - Powiedział patrząc na nią bardzo uważnie. Przyglądał się jej z zainteresowaniem i trochę innym niż zwykle wyrazem twarzy. Opamiętał się i czekał na jej reakcję.

Kagami

Gdy do jej uszu doszedł czyiś głos podniosła wzrok i zauważyła chłopaka o blond włosach... Wampir... Tak wiedziała to. Czyli ktoś od niej. Podopieczny? No można to tak nazwać, ale ona wolała nie. - Witam. - Odpowiedziała z uśmiechem i przyglądała się chłopakowi uważnie.

Alan · Gość

Alan przyglądał się jej długo, lecz w końcu przypomniał sobie, czego nauczył się kiedyś. Ach, jakże mądry był Mistrz Zen... Podszedł do niej i ucałował lekko dłoń, a po chwili puścił.
- Naprawdę, nigdy nie widziałem kobiety równie pięknej jak ty... - Powiedział patrząc na nią uważnie. Zawsze był otwarty. Wolał mówić, aniżeli ukrywać uczucia. Już dostał nauczkę. A, że go odrzuci? E tam!