Mroczny zaułek w mieście.

Kieł

Kieł spojrzał na Kagami zdziwiony.Mruknąwszy pod nosem ponownie to zdanie,zagłębił się w środek swych myśli.Już chciał powiedzieć co i jak lecz przypomniało mu się że przecież nie uczono go matematyki.Więc jak tu coć policzyć ?
Spróbował przypomnieć sobie jakiekolwiek liczby.
-Raz,dwa,trzy,c..te.. - zająknął się i zatrzymał.
W końcu podniósł rękę i zaczął liczyć palce.
-Jeden,dwa trzy.. ctery..ctery dni..

Roxanne

- Hm? - Mruknęła patrząc na to jak jąka się Rzeżucha.
- EJ!!! Kto ty jesteś?! Się pytam! - Wydarła się do ucha Krewko-chlejki i wytrzeszczyła oczy, których spod grzywki widać nie było.
- HA HA!!! A moi starzy mówili, że jestem ich życiowym błędem i, że jak się nie uspokoję to mnie sprzedadzą do cyrku! Łatwo im mówić! Oni nie żarli dwóch kilo cukru na śniadanie, trzech kilo na obiad i jednego na kolację! Resztę wypełniały batony, chipsy i czekolada! A właśnie! Ma kto czekoladę? - Nawijała tak bez przerwy i w końcu wzięła oddech, by znów zacząć. Przez chwilę czekała, aż ktoś zaproponuję grę w "Króla Ciszy". Z mamą ciągle w to grała. Nigdy się nie nauczyła.

Kagami

Spojrzała na bardzo kolorową postać lekko zdziwiona. Jak widać ten ktoś wiedział co to znaczy 'cisza'. Spojrzała na małą Roxanne jak się dowiedziała. - Ja jestem Kagami. - Odpowiedziała, ale do jej uszu doszło jak mała dziewczynka ją nazwała. Zrobiła minę naburmuszonego dziecka. - Nie jestem Krewko-pijką. - Rzekła i jej mina wróciła do normalności. Lecz gdy mała się wydarła ta zasłoniła jej buzię ręką. I spojrzała na nią znacząco. - Ciii... Nie chcemy mieć chyba kłopotów prawda? - Zapytała z miłym uśmiechem, co prawda ona nie bała się ludzi... Ilu już ich zabiła dla głupiego głodu, który nią kierował... Spojrzała na Kła. - A rozumiem ... To mało. - Jej przypuszczenia były potwierdzone, mężczyzna nie umiał mówić. To znaczy umiał, ale nie poprawnie. - No to miałaś ciekawe dania. Ale w ogóle nie widać, że tyle cukru się na jadłaś... - Powiedziała z sarkazmem w głosie, jednak na jej twarzy ndala widniał uśmiech.

Roxanne

- A ja mam dwa marzenia!!! Moim życiowym celem jest zostanie aktorką, a drugim jest to, by mnie Ófole porwali! - Zawołała uśmiechając się szeroko. Udawała, że nie usłyszała wzmianki o ciszy.
- Ja chciałabym być aktorką,
I menadżera mieć.
Nie przejmować się fanami,
Super auto mieć.
Kieszeń mieć wypchaną,
Rolę w komedii udaną.
Rachunkiem się nie przejmować,
Kasę brać i w filach grać! - Zaśpiewała, a raczej zawyła donośnie. Wyszczerzyła się i zastanowiła nad słowami Kagami.
- A kim jesteś, jak nie Krewko-pijką? - Zapytała patrząc na nią spod grzywki.

Kagami

-No to ważne, żeby mieć marzenia. - Powiedziała z uśmiechem i uciszyła się kiedy Roxanne zaczęła robić coś przypominającego śpiewanie. Wsłuchiwała się w słowa tej jakże ciekawej piosenki. Zaśmiała się cicho gdy ta ją skończyła... - Ale wiesz, że bycie aktorką nie jest takie łatwe? I nie zawsze jest tak kolorowo jak pokazują w różnych wywiadach? - Zapytała małej, kolorowej istotki. Potem zastanowiła się chwilę nad odpowiedzią na pytanie, które zadała Rox. - No dobrze... W sumie to można nazwać mnie Krewko-pijką jak już chcesz... Ale nie zawsze piję krew.

Roxanne

- Aha... jakie ty masz marzenie? - Spytała wyjmując [link widoczny dla zalogowanych] i głaszcząc go po główce.
- Zdzichu umie powstrzymać deszcz! - Powiedziała wtulając się w niego.
- No? Hmm? - Zapytała radośnie.

Kagami

-Ja jakie mam marzenia? - Spojrzała na małą i się chwilę zastanowiła. - Hmmm... Szczerze mówiąc nie mam. - Powiedziała, a uśmiech zszedł jej z twarzy. Taka była prawda choć w sumie ! - W sumie wiesz? Mam... - A uśmiech na te słowa znów powrócił na stare miejsce... Był on marzycielski. - Ale moje marzenie jest mniej ambitne niż Twoje. - Podrapała się delikatnie po głowie. - Jednak wiem, że ono się nie spełni. - I po raz kolejny uśmiech zniknął ! ; o

Roxanne

- Żeeeeeeeeeeeeeeee[...] coooo[...]? - Wybałuszyła oczy ze zdziwienia.
- Każde może się spełnić! Mnie kiedyś porwą Ófole! - Zawołała donośnie. Wtuliła się w Zdzicha i podała go Kagańcowi.
- To jest Zdzichu. Ma fajne patrzały! - Powiedziała wyciągając rękę ze Zdzichem.

[link widoczny dla zalogowanych] To jest Zdzichu

Kagami

-Widzisz... Jednak nie każde. - I na tym miała skończyć. Nie chciała kłócić z dziewczynką, która zamiast krwi miała cukier. Znowu się uśmiechnęła, żeby nie sprawiać wrażenia smutnej. Wzięła do ręki Zdzicha i jej uśmiech się rozszerzył. - Ciekawy... - Powiedziała zgodnie z prawdą. Był inny niż wszystkie, oryginalny. A Kagami lubiła wszystko co oryginalne. - Jak długo tu jesteś? - Zapytała

Roxanne

- Od wczoraj! - Zawołała chowając Zdzicha. Złapała torbę cuksów i pochłaniała je po kolei.
- Chcesz? - Zapytała wyciągając torbę z cuksami do Kagami.
- Pan Japko i Pan Grószka,
Pan Grószka, Pan Pjetruszka,
Pan Japko jest malótki,
Pan Grószka jest smaczniótki. - Zawyła radośnie i wsadziła sobie kolejnego cukierka do paszczy.

Błędy celowe!

Kagami

-No to króciutko. - Powiedziała to co myślała. Położyła Zdzicha obok siebie na kuble, na którym siedziała. - Nie dziękuje. - Odmówiła grzecznie. Nie jadła normalnego jedzenia. Jej pożywieniem była krew i od czasu do czasu mięso, ale to tak okazjonalnie. Westchnęła cicho, nie wiedziała co robić, będzie trzeba coś wymyślić.

Roxanne

Zdzich wlazł Kagańcowi na głowę i zakrył oczy. Rozniósł się cichy śmiech, a pluszak był na rękach Roxany. Pogłaskała bo, a pluszak się uśmiechnął. Wskoczyła jej na plecy i zawiesił się na szyi. Wlazł na głowę i wrócił na Kagańca zakrywając Krewko-pijce oczy.

Kagami

Za to 'Krewko-pijka" widząc, że pluszak się porusza (czyt. żyje! ; o) zrobiła minę taką jaka jest w nawiasie. - Jak on ... ? Gdzie on ... ? Kiedy on ... ? - Pytała obserwując Zdzicha. - On żyje !! - Krzyknęła niczym naukowiec, który właśnie stworzył potwora. Jednak nadal czekała na odpowiedź na niedokończone pytania... Zaintrygowana wpatrywała się w misia, lecz potem światło zgasło ! ;o

Roxanne

- Mocka, nocka, klocka! - Zawołała radośnie. - MOOOOC!!! - Wydarła się głośno. Szybko oklapła Zdzicha, który spadł w jej ręce. Schowała go.
- Bywajta! Spadam! - Powiedziała i pobiegła przed siebie. Zniknęła w oddali tanecznym biegiem odchodząc z tego miejsca.

Kieł

Ocknął się ze swego zamyślenia czy może raczej uśpieni.
Rozejrzał się się nieprzytomnym wzrokiem wokół.Tylko Kagami była tu,Roxy nie było więc jest ok.Uśmiechnął się lekko,prawie że niezauważalnie.
Zatrzymał wzrok na Kagami.Na czym była skończona rozmowa ?
Chyba coś o pobycie w krainie.No mniejsza o to.