Dołącz do Klanu Nimf

Soebi Gaabano-Silence

Dołącz do Klanu Nimf i wypełnij formularz.

Kieł

Imię: Kieł
Ranga: Dorosły lub Gajowy/Druid (myśliwy dla nimf jakoś mi nie pasuje.
W końcu nimfy to chyba takie jakby duszki leśne,więc czemu mają krzywdzić naturę ?)
Historia:Kieł,to tylko pseudo tego osobnika.Imienia jego nikt nie zna.
Historia jego to jedno wielkie nieszczęście.Toczy się w ten oto sposób...
Kieł nie znał swej rodziny.Wychowała go pewna rodzina zastępcza.
Nie miał on łatwego dzieciństwa.
Opiekunowie go bili i dawali mu bez przerwy kar..WRÓĆ! Nie dostawał kar,nie mieli mu za co ich dać.Lecz wyrzucano go z domu przy najmniejszym błędzie.
Wszyscy go poniżali i bali się go.Nie chodził więc do szkoły.
A wszystko dlatego że było inny.W połowie człowiek a w połowie był.. czymś innym.
W wieku 10 lat w przypływie gniewu,złości i nienawiści.W nocy wziął nóż z kuchni i poderżnął gardło swym opiekunom.Gdy uświadomił sobie,jak straszny czyn zrobił,
uciekł z miasta do pobliskiej wsi.Ukrywał się na rozległych polach.W których żył w sumie kilka miesięcy.Żywił się pszenicą,żytem,burakami i innymi roślinami które rosły w polach.Raz na tydzień wykradał z kurnika pół tuzina jajek.
A następnie robił sobie ,,bogatszą ucztę'',przynajmniej według niego był to całkiem przyzwoity posiłek.Nic innego w końcu nie miał.
Lecz pewnego wieczoru,gdy ponownie zakradł się do kurnika.
Zbierał już jajka,gdy nagle coś lub ktoś wpadło z hukiem do kurnika.
To był wieśniak z widłami w rękach.Kieł zanim go zauważył oberwał trzonkiem kija przez plecy.Na szczęście zdążył prześlizgnąć się pod nogami chłopa.
A następnie uciekając.Biegł przez pola najszybciej jak mógł ponieważ bardzo blisko za sobą słyszał ujadanie psów i krzyki wieśniaków biegnących w pobliżu.
Udało się uciec w las,przewracał się o wystające korzenie i był cięty przez parzące pokrzywy i inne rośliny.W końcu zapadła cisza,Kieł usiadł pod drzewem i zapłakał.
I właśnie wtedy poznał swojego najlepszego przyjaciela.
Jedynego którego miał na całym świecie - Wilka.
Kieł zaprzyjaźnił się z nim.Od tamtego czasu upodobnił się do dzikiego zwierzęcia.
Żył jak wilk i polował jak wilk.On i jego przyjaciel byli nierozłączni.
Lecz gdy miał już 16 lat,jego przyjaciel został zabity przez ludzi..
Kieł nie popadł tym razem w bezradność.Przysiągł sobie że wymorduje całą wioskę.
Do ostatniej kropli krwi.Ale nie dałby rady.Tak więc wyruszył w świat.
Szukając nowych przyjaciół.Lecz zawsze trzymał się on lasów.
On i Natura byli jakby jednością.Kieł dbał o lasy,a przyroda wyżywiła go i dała odpoczynek.Niestety przez te wiele lat,nie rozmawiając praktycznie z nikim,Kieł jest milczący.Nie zna mowy.Nie nauczono go jej.
Tak właśnie zaczyna się jego nowe życie,życie pół człowieka a pół dzikiego zwierzęcia...

Kagami

Witam w takim razie jako Nimfę, a raczej Nimfa xD.
Co do rangi na razie dam Ci dorosłego, a nad gajowym/druidem się zastanowimy... Można zrobić to jako rangę specjalną dla Nimf ^^

Kieł

Nie jestem Nimfem tylko Nimf-Manem ;D
A tak na marginesie to mam nadzieję że nie narobiłem kłopotów tą moją historyjką ;P

Kagami

Nie no ... Skądże ? xd
Dobra... Ale już nie offtop'ujemy x3

Charlotte

Imię: Charlotte.
Ranga: Dorosły.
Historia: Char od zawsze była inna. Nie pasowała do swoich rówieśników, chociażby dlatego, że nie potrafiła myśleć tak jak oni. Wolała spędzać czas ze smokami i reszta pięknych stworzeń. Zazwyczaj były to właśnie takie, rzadkie okazy. Potrafiła się nimi zajmować jak nikt inny. Czuła się zupełnie, jakby je rozumiała. To znaczy, nie dosłownie, ale potrafiła rozpoznawać ich emocje, dzięki ich mimice oraz zachowaniu. Dlatego też nigdy nic jej nie groziło ze strony istot. Ba, wśród nich czuła się najbezpieczniej!
Oczywiście, starała się utrzymywać kontakt z ludźmi. Miała nawet przyjaciółkę. Co prawda tylko jedną, ale jej zdaniem to wystarczyło. Potrafiła całymi dniami rozprawiać z nią o zwierzętach. Agnes, bo tak miała na imię, nie była aż tak bardzo związana z naturą, jak Charlotte, ale potrafiły się dogadać. Były jak siostry. I żadna z nich nie zamierzała kończyć tej znajomości.
Jednak pewnego dnia Agnes zniknęła bez śladu, co zaniepokoiło Char, która stała się już nastolatką. Często kłóciła się z rodzicami, ale co się dziwić? Weszła już w taki okres wieku. Jej uczucia związane rodzicielką i ojcem pogorszyły się. Przestali na nią zwracać tyle uwagi, zirytowani tą nagłą zmianą. Po jakimś czasie, bez zastanowienia uciekła. Bo brakowało jej towarzystwa przyjaciółki, bo czuła się osamotniona i porzucona... Uciekła, ponieważ miała nadzieję na odnalezienie przyjaciółki.
I w ten oto sposób dotarła tutaj. Lecz teraz nie jest już małą dziewczynką, ani też zbuntowaną nastolatką. Jest kobietą. Niestety nie łatwo się z nią dogadać. Większość czasu spędza sam na sam z naturą, a innych nie potrafi szybko zaakceptować. Boi się, że gdy się do kogoś bardziej zbliży to zostanie porzucona po raz kolejny. Unika więc wszelkich zobowiązań, choć czasem da się z nią normalnie pogadać.

mam nadzieję, że nie przeszkadza wam rozpisana historia. ;3

Kagami

Pewnie, że nie ;3

Akcept i miłej gry ! Very Happy

Victoria

Imię: Victoria

Nazwisko: Scarley

Ranga: Nastolatka

Historia: Zaszklone oczy. Ogień. Dym przesłaniał wszystko. Zrozpaczona 12 letnia Victoria wołała swoją matkę. Niestety ona nie żyła. A od początku. Była ciepła noc. Młodszy brat Victorii bawił się zapałkami...wystraszył się ognia na zapałce i ją wyrzucił. A trafiła ona na kupkę ubrań. I pożar gotowy. Brat obudził mamę i odpowiedział co się stało. Mama przerażona obudziła mnie. Kazała mi i mojemu bratu wyjść z domu. Ona miała kilka potrzebnych rzeczy wziąć. Mijały minuty za minutami a ona nie wychodziła. Załamana dziewczyna wyruszyła w świat. I tak tu dotarła.

Soebi Gaabano-Silence

Jesteś w klanie. Witamy i dziękuję za rejestrację e... za namową ^^

Miyo

Imię: Miyo
Ranga: Dziecko
Historia: 7 letnia dziewczynka obudziła się na łóżku w szpitalu. Powoli otworzyła oczy, i ujrzała dziewczynę ubraną na biało. - Dzień dobry! - powiedziała do Miyo, kiedy zauważyła że ona się obudziła. Nie wiedziała co tu robi, jak tu trafiła, i gdzie jest, lecz mała zauważyła że obok niej na szafce leży misio, Miyo wyciągnęła po niego rękę i go wzięła. Za drzwiami stała dziewczyna ubrana na biało, czyli pielęgniarka i jakiś lekarz. Rozmawiali o Miyo. - Co z nią teraz zrobimy? - zapytała pielęgniarka, - Nie wie kim jest, ani gdzie jest... Jeżeli zapyta o rodziców, powiedz że czekają na nią w innym pokoju. - powiedział lekarza i otworzył drzwi. Pielęgniarka weszła do pokoju z limonkowymi ścianami i dużym oknem. Miyo siedziała na łóżku i bawiła się miśkiem, w tej samej chwili co pielęgniarka podeszła do niej i usiadła na brzegu łóżka, rozległ się głośny huk. A w następnej chwili wszystko zaczęło się walić. Niecałe 10 minut później słyszała jakieś ciężkie kroki. Krzyknęła, nikt jej nie usłyszał. Sama zaczęła działać. Mimo tego że była taka młoda, to już dużo umiała. Powoli zaczęła ściągać i kłaść na drugi bok większe i mniejsze kamienie. Po dłuższej chwili ujrzała światło, dzienne? Nie, był to tylko piorun, który rozjaśnił wszystko na parę sekund. Dziewczynka szybko dokopała się do powierzchni i wyszła, oczywiście ciągnęła za sobą miśka. Zaczęła iść w stronę karetki pogotowia, lecz kiedy zauważyła mężczyzn w czerni, którzy stali i rozmawiali z lekarzem, odwróciła się i zaczęła biec w przeciwną stronę. Biegła, jedyne co widziała to różne zamazane smugi ludzi świateł, budynków i sklepów. Biegła, biegła ile sił w nogach, i nagle się potknęła. Dopiero teraz zauważyła że biegła już w lesie. Miyo szybko wstała, i wolnym krokiem ruszyła przed siebie. Nie wiedziała gdzie idzie, lecz wiedziała że gdziekolwiek dojdzie, będzie tam lepiej niż tu. I tak mała dziewczynka, która podróżowała przez dwa miesiące, nawet w dniu swoich urodzin, dojechała do tego oto miasta. I ma nadzieje że to jest trochę normalniejsze.

Kagami

Akcept

Miłej gry życzę...

Roxanne

Imię: Roxanne
Ranga: Wieczne Dziecko
Historia: Mała mieszkała w dumnej rodzinie i nie mogła nawet ziewnąć, by nie mieć na sobie rodziców. Byli to ludzie dumni, dostojni i bogaci. Płacili krocie na jej wykształcenie, a ta uciekała ciągle z lekcji. Zdenerwowani rodzice robili wszystko, by "bobrze" wychować córkę. Zabraniali jej wychodzić z domu, potem godziny spędzała w pokoju. Pomogło? A gdzie tam! Nadal została najkrejźniejszą osóbką na tym super-duper wielkim ófolowie! Uciekła z domu i tu zamieszkała.

Soebi Gaabano-Silence

Witamy. Jesteś w Klanie.

Eliott

Imię:Eliott
Ranga:Nastolatka
Historia:Matka Eliott od zawsze była tajemnicza. Sąsiedzi sądzili iż jest ona inna zupełnie inna. Możliwe, że mówili tak bo rzadko ją widywali a gdy już to tylko w lesie bądź polanie. Sheyra bo tak nazywała się matka Eliott miała dziwny nawyk uczenia córki nieznanych ludziom słów. Gdy córka o nie pytała Sheyra zawsze odpowiadała, że kiedyś gdy Eliott znajdzie się w niebezpieczeństwie wystarczy, że wypowie jedno z nich a wszystko wróci do normy. Eliott była przykładną uczennicą. Chciała by jej matka była z niej dumna. Ona jednak uśmiechała się tylko czarującym uśmiechem przez co Eliott nie rozumiała matki. Tak mijały lata a Eliott rosła aż w końcu osiągnęła wiek nastoletni. Sheyra odtąd chodziła ze spuszczoną głową, i choć Eliott starała się ją pocieszyć Sheyra zaczynała płakać, o dziwo srebrnymi łzami. Eliott bardzo chciała się dowiedzieć co jest przyczyną smutków aż w końcu... jej matka umarła. Na stole kuchennym zostawiła Eliott cudną, ognistą szatę i wachlarz a obok napisała "noś to z dumą czarodziejko". Eliott popłyęły łzy lecz nagle gdy jedna z nich spadła na kartkę utworzył się drugi napis! "nie płacz Eliott... czas wyruszyć w świat". Eliott posłuchała matczynej rady i znalazła się tu......

Już zmienine :>

Roxanne

Nie, nie wymyślimy. To Ty wybierasz rangę, nie my. Jesteś w Klanie, ale zmień ava. Czemu? Regulamin. Dla mnie jest od wulgarny, nie sądzisz, Kagami?